Pszczółki muszą się mocno napracować aby wyprodukować pierzgę. Można stwierdzić, że ciężka praca (pszczół) się opłaca. Głównie pierzgą odżywia się pszczoła matka i młode. Okazuje się, że pszczoły spożywające pierzgę żyją dłużej niż te, które jedzą tylko pyłek.
Wyplute zdrowie
Pierzga pszczela wytwarzana jest w 100% przez pszczoły z pyłku kwiatowego, miodu i wydzielin gardzielowych pszczoły. Polega to na tym, że pszczoły zbieraczki przynoszą do ula pyłek po czym wrzucają go do pustych komórek plastra, a pszczoły nielotne pracujące w ulu nawilżają je miodem i śliną (zawierającą enzymy, które ułatwiają wchłanianie substancji aktywnych), rozdrabniają, a następnie ubijają warstwami. W komórce może być 4 – 5, a czasem więcej warstw pyłku o różnym zabarwieniu. Powierzchnia zgromadzonego w ten sposób pokarmu pyłkowego po napełnieniu komórki do 3/4 głębokości jest powlekana cieniutką warstewką miodu, w celu odcięcia dostępu powietrza. Wzbogacony białkami enzymatycznymi z pszczelich gruczołów ślinowych, kwasami organicznymi, substancjami antybiotycznymi pyłek dojrzewa, stając się naturalnym koncentratem białkowo witaminowo mineralnym, posiadającym wysoką wartość odżywczą. Po 7 dniach gotowa jest tzw. pierzga – łatwo strawny, harmonijnie zrównoważony, niezwykle wartościowy pokarm, nie dający się niczym zastąpić chleb powszedni pszczół. (H.S. Bieroniowa).
Pierzga zdrowiem wierzga
No może niezbyt estetycznie brzmiące określenie jednak pierzga hula niczym wiatr składnikami odżywczymi, witaminami:
białka 10-40%
28 aminokwasów m.in. metionina, lizyna, treonina, histydyna, leucyna, izoleucyna, walina, fenyloalanina i tryptofan; węglowodany 13-55%, głównie fruktoza i glukoza; tłuszcze 1-20%, zarówno kwasy nasycone i nienasycone, fosfolipidy, fitosterole; 
polifenole ok. 1,6% m.in.: flawonoidy, leukotrieny, katechiny i kwasy fenolowe; witaminy rozpuszczalne w wodzie: C (do 300 mg/100 g), z grupy B – B1, B2, B6, kwas nikotynowy, kwas pantotenowy, kwas foliowy, biotyna, rutyna i inozytol; rozpuszczalne w tłuszczach: A (do 200 mg/100 g) i E; makroelementy: potas, magnez, wapń, sód; mikroelementy: miedź, cynk, chrom, mangan, molibden, kobalt, krzem, selen, żelazo; związki triterpenowe – kwas oleanolowy i jego izomer kwas b-ursolowy oraz betulina. 
Bzyk, bzyk siły w mig
Szybko i w skrócie podajemy: W wyniku badań stwierdzono, że w skład pierzgi wchodzą: aminokwasy, wszystkie witaminy (A, B, C, D, E, PP, D, K, H ), białko, węglowodany, kwasy Omega 3 i Omega 6, kwas mlekowy, mikro i makroelementy, szereg przeciwutleniaczy i enzymów (inwertaza, katalaza, pepsyna, trypsyna, lipaza, laktaza, ip),

Podczas całego okresu letniego pszczoła oblatuje setki roślin, dzięki czemu zbiera ponad 250 najbardziej wartościowych biologicznie aktywnych składników, które to gromadzą się w pierzdze. Jak wiadomo, każda roślina ma wartość leczniczą, dlatego pierzga jest odbierana jako Formuła Życia, zawierająca najlepsze składniki jakie może dać natura. To jest naturalna esencja życia.
Eliksir dla każdego
Pierzga polecana jest w szczególności jest po przebytych chorobach wirusowych, infekcjach, na wzmocnienie, osobom osłabionym, rekonwalescentom, po przebytych operacjach, zabiegach, w szczególności anemikom. Wzmacnia układ odpornościowy i powinno się ją zażywać po antybiotykoterapii. Pierzga przyspiesza również odbudowę komórek naszego organizmu.
Energia cały rok
Niektórzy z nas w okresie zimowym pomimo stosowania witaminy D są bardziej zmęczeni, słabsi. Pierzga jako środek antybakteryjny działa wspomagająco w okresie grypy, przeziębień. Również poleca się ją jako środek wspierający w walce z depresją. Czyli po prostu żeby mieć krzepę i moc trzeba zażywać pierzgę a dla większej siły również różeniec górski.
Dla książkowych moli i zestresowanych
Pierzga korzystnie wpływa na układ nerwowy i poprawia koncentrację oraz pamięć, więc powinna się znaleźć w menu uczniów, studentów, pracujących umysłowo. Pierzga działa korzystnie na układ nerwowy dlatego powinna być zażywana w okresie zwiększonego stresu, wysiłku umysłowego.
Brzuszne kłopoty
Pierzga również poprawia funkcjonowanie układu pokarmowego, stosowana jest również w walce z helicobacter pylori. Pierzgę również dobrze jest zażywać podczas biegunek, zaparć.

Ponadto wspomaga pracę wątroby, mobilizując nasz organizm do oczyszczania z toksyn, jednak działa delikatnie. Dla regeneracji i usprawnienia pracy wątroby zdecydowanie lepiej sprawdzi się sylimaryna.